MAPA TRASY: https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=1ucFLRiPqhE6ANNGeybVnckkdGqeo_Ik&usp=sharing
Mapy w formacie gpx do pobrania do nawigacji na telefon: Rowerem wokół Dobrodzienia - pliki GPX.zip (11,42KB)
Do poprawnego odczytania map należy zainstalować aplikację do nawigacji rowerowej (do pobrania w GooglePlay i AppStore)
Aplikacja na telefon - https://play.google.com/store/apps/details?id=pl.amistad.treespot.dolina_malej_panwi&pcampaignid=web_share
CHARAKTERYSTYKA TRASY:
Rodzaj trasy: łatwa, turystyczno-terenowa
Długość trasy: 55,1 / 25,3 km
Czas przejazdu: 3,0 – 4,0 h
Drogi asfalt/bruk: 36,3 km
Drogi gruntowe: 18,8 km
Suma podjazdów: 116 m
Suma zjazdów: 116 m
Najwyższy punkt: ¬273 m n.p.m.
Najniższy punkt: 207 m n.p.m.
Dojazd samochodem: parking Dobrodzień. Plac Wolności
Trasa o średniej długości, którą dzięki kilku wariantom dodatkowym, przy zastosowaniu wszystkich skrótów, można skrócić nawet do 25,3 km. Dzięki temu jest to idealna trasa zarówno na łatwą, rodzinną wycieczkę jak i dłuższe rowerowe eksploracje. W większości prowadzi niezbyt uczęszczanymi drogami asfaltowymi, a częściowo dobrze utrzymanymi drogami leśnymi. Podczas wycieczki przejedziemy przez kilka ciekawych obszarów leśnych i odwiedzimy także interesujące zbiorniki wodne: Stawy Pluderskie, Regolowiec oraz kąpielisko Myślina, gdzie latem można się ochłodzić w wodzie i odpocząć na plaży. Przejedziemy również przez kilka zacisznych wiosek gminy Dobrodzień.
CIEKAWE MIEJSCA NA TRASIE
DOBRODZIEŃ
Jedno z najstarszych miast na Śląsku, położone na wschodzie województwa opolskiego i liczące około 4 tysięcy mieszkańców. Pierwsza wzmianka o Dobrodzieniu pojawia się w dokumentach z 1279 roku, jednak ślady osadnictwa na terenie miasta sięgają okresu prehistorycznego. W historii najnowszej Dobrodzień kojarzony jest od dziesiątek lat z przemysłem meblarskim. Często nazywane jest „miastem stolarzy”. Do dziś istnieje tu wiele fabryk mebli oraz mniejszych zakładów stolarskich, a hasło „meble z Dobrodzienia” jest synonimem dobrej jakości i trwałości. Współczesny Dobrodzień to siedziba prężnej gminy, miasto, którego mieszkańcy pielęgnują wielokulturowość i tolerancję. Nie brak tu ciekawych zabytków. Spośród nich warto wymienić: stojący przy centralnym Placu Wolności kościół św. Marii Magdaleny, drewniany kościół św. Walentego, poewangelicki kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, cmentarz żydowski, dawny pałac z XIX wieku (obecnie hotel) oraz zabytkowy park miejski. Zabytkowy jest także układ urbanistyczny Dobrodzienia. Okolice miasta to doskonałe tereny dla miłośników natury. Połowa powierzchni gminy to gęste i bujne lasy.
DOBRODZIEŃ, ZABYTKOWY PARK MIEJSKI
Do 1845 roku funkcję parku miejskiego w Dobrodzieniu pełniła tzw. „Strzelnica” z domem spotkań, salą taneczną oraz boiskiem sportowym. Cały kompleks powstał w latach 1851-1853 dzięki staraniom Dobrodzieńskiego Bractwa Kurkowego. W miejscu dzisiejszego parku od średniowiecza do końca XIX wieku znajdował się staw „zamkowy” z młynem dworskim oraz piecem i innymi urządzeniami hutniczymi należącymi do pobliskiego folwarku. W dwudziestoleciu międzywojennym powstała nowa droga do folwarku, a w parku ustawiono pergole z różami, scenę plenerową oraz pomnik poległych w I wojnie światowej, który zdemontowano w 1945 roku. Dzisiejszy wygląd parku to efekt niedawnej renowacji. Obecnie jest to zaciszna oaza zieleni w środku miasta i doskonałe miejsce na odpoczynek podczas rowerowej wycieczki. Znajduje się w nim ponad 20 gatunków drzew, skupiska krzewów, rozległe i ukwiecone polany. Przez park przepływa rzeka Myślinka.
DOBRODZIEŃ, DAWNY PAŁAC
Pałac w Dobrodzieniu, w którym obecnie mieści się hotel z restauracją, przylega do Parku Miejskiego od strony wschodniej. Powstał w latach 1848-1849 w miejscu poprzedniego pałacu, który spłonął w wielkim pożarze miasta w 1846 roku, a inicjatorem jego budowy był Wilhelm August von Braunschweig-Lüneburg-Öls. Pałac jest utrzymany w stylu neoklasycystycznym. W czasach powstań śląskich mieszkali tu polscy oficerowie. Po II wojnie światowej, zanim powstał tu hotel, w pałacu mieściła się siedziba Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej „Jedność”, gospodarującej na podworskich gruntach.
DOBRODZIEŃ, KOŚCIÓŁ PW. ŚW. MARII MAGDALENY
Budowę stojącego w dobrodzieńskim Rynku kościoła zakończono w 1854 roku. Powstał on w miejscu poprzednika, który spłonął w pożarze w 1846 roku. Obiekt zbudowany jest w stylu neoromańskim. Do najcenniejszych elementów wyposażenia wnętrza należą monstrancja z 1650 roku oraz zdobiący ołtarz główny obraz św. Marii Magdaleny z 1873 roku, namalowany przez cenionego, śląskiego malarza Josefa Fahnrotha. Od 1934 roku kościół zdobią realistyczne witraże w oknach, wykonane według projektu uznanego europejskiego artysty Bertholda Müllera-Erlinghausena. Na uwagę zasługują także zdobiące wnętrze barokowe rzeźby św. Apolonii, św. Barbary i św. Jadwigi oraz stojąca na przykościelnym placu figura św. Jana Nepomucena.
DOBRODZIEŃ, POEWANGELICKI KOŚCIÓŁ PW. NAWIEDZENIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY
Historia powstania kościoła sięga czasów wielkiej odbudowy miasta po pożarze w 1846 roku, kiedy to w 1848 r. społeczność ewangelicka Dobrodzienia uzyskała zgodę na wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę świątyni. Niewiele później wzniesiono budowlę w stylu eklektycznym z elementami neoromańskimi. W 1851 r. dobudowano wieżę z zadaszeniem ostrosłupowym. Po drugiej wojnie światowej kościół przeszedł w ręce katolików.
DOBRODZIEŃ, DREWNIANY KOŚCIÓŁ PW. ŚW. WALENTEGO
Pierwszy kościół stał w tym miejscu już w XVI wieku, jednak został on doszczętnie zniszczony, prawdopodobnie podczas wojny trzydziestoletniej. Obecna, drewniana świątynia powstała około 1640 roku, w stylu ludowego baroku. Przez wieki pełniła ona funkcję przytułkowej kaplicy działającej przy stojącym kiedyś nieopodal szpitalu. Wewnątrz warto zwrócić uwagę na cenny, barokowy ołtarz główny – polichromowany i złocony. Cennym zabytkiem jest także stojąca na chórze muzycznym szafa organowa z instrumentem wykonanym w 1887 roku. Ciekawostką jest fakt, iż kościół św. Walentego jest jedyną drewnianą budowlą Dobrodzienia, która przetrwała wielki pożar miasta w 1846 roku.
BZINICA NOWA, GRÓB KAROLINKI
Na dawnym cmentarzu ewangelickim, na skraju Bzinicy Nowej, znajduje się niezwykła mogiła. To grób Karolinki, bohaterki znanej śląskiej pieśni „Poszła Karolinka do Gogolina”. Postać ta istniała naprawdę. Nazywała się Karolina Klenert i urodziła się w 1884 roku w Grodźcu. Jej piosenkowy towarzysz, Karliczek, który ruszył za nią „z flaszeczką wina”, to Friedrich Karliczek, urodzony w 1866 roku w Lubieni, w gminie Popielów. To on założył osadę Bzinica Nowa i był jej pierwszym sołtysem.
PLUDRY
Miejscowość położona w dolinie Małej Panwi, w gminie Dobrodzień. Pierwsza wzmianka o Pludrach pochodzi z dokumentu sporządzonego w 1639 roku i dotyczy osiadłego na terenie obecnej wsi chłopa, Wawrzyna Pludra zu Pluder. Na przestrzeni wieków dobra pluderskie często zmieniały właścicieli, pozostając w rękach różnych rodów szlacheckich i książęcych, m.in. rodów Jeannaret, Grotowski, Renard, Tiele-Winckler. Najważniejszym zabytkiem miejscowości jest kościół pw. św. Antoniego Padewskiego, zbudowany w 1933 roku.
STAWY PLUDERSKIE
Kompleks kilku stawów, położonych w lesie pomiędzy miejscowościami Pludry a Kolonowskiem, to specjalny obszar ochrony w ramach programu Natura 2000. Utworzono go w celu zabezpieczenia populacji zagrożonego wymarciem chrząszcza kreślinka nizinnego. To także doskonałe miejsce do podpatrywania ptactwa wodnego. Obszar chroniony liczy sobie prawie 150 hektarów. Nad jednym ze stawów, bezpośrednio przy trasie, znajduje się wiata turystyczna.
ZBIORNIK WODNY REGOLOWIEC
W środku gęstego lasu, na wschód od Kolonowskiego, położone jest malownicze rozlewisko rzeki Bziniczki, zwane Regolowcem. Tuż obok znajduje się pole biwakowe, zachęcające do wizyty z namiotem i noclegu na leśnej polanie. Staw jest siedliskiem ciekawych gatunków roślin i zwierząt. Często można tu spotkać ptactwo wodne, a zwłaszcza łabędzie.
MYŚLINA
Po raz pierwszy w dokumentach Myślina pojawia się w 1574 roku. Była to wówczas niewielka osada, składająca się z jednego lub dwóch gospodarstw położonych pośród lasu. Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od słowa „myślistwo”, jako że na terenach tych często odbywały się polowania. Niegdyś przez Myślinę przechodziła nieczynna już linia kolejowa. Do dziś zachowało się kilka dawnych budynków kolejowych.
TURZA
Niewielka miejscowość, położona w gminie Dobrodzień, będąca częścią sołectwa Myślina. Nazwa wsi wywodzi się od słowa „tchórz” lub „tur”. Miejscowość istniała już prawdopodobnie w 1501 roku, jednak pierwsza o niej wzmianka pochodzi z 1574 roku. Jej właścicielem był wówczas Franz Kalinowski, posiadacz części Dobrodzienia. W Turzy zachowała się drewniana stodoła, zbudowana prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX wieku. W pobliżu wioski znajdują się też ciekawe torfowiska.
MAKOWCZYCE
Wieś istniała już przed rokiem 1500, jednak pierwsza wzmianka o niej pojawiła się w roku 1580, kiedy zmarł Bernard Makovetzky, ówczesny właściciel tutejszych dóbr. Na terenie Makowczyc działały jedne z najstarszych kuźnic w regionie. Zostały one zniszczone podczas wojen husyckich (lata 1430–1433) i odbudowane w połowie XVI wieku. Dziś jednak nie ma po nich śladu. W wiosce warto zobaczyć zabudowania dawnego folwarku przy ulicy Majątkowej oraz stojącą przy skrzyżowaniu ulic Głównej i Leśnej drewnianą remizę strażacką z 1928 roku.
SZEMROWICE
Początkowo Szemrowice były zbiorem pojedynczych, rozrzuconych po lesie domostw, których mieszkańcy zajmowali się bartnictwem. Dopiero z czasem, gdy przybywało kolejnych gospodarstw, połączyły się one w zwartą wioskę. Chłopi musieli część swego miodu oddawać do dworu jako czynsz, a gdy obciążenia te były zbyt duże, często zaczynali „szemrać”. To stąd, według legendy, wzięła się nazwa miejscowości. Pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1439 roku. W dzisiejszych Szemrowicach warto zobaczyć drewnianą kaplicę cmentarną św. Sebastiana z XVII wieku, kaplicę Matki Boskiej Nieustającej Pomocy z 1946 roku oraz budynek szkoły z 1892 roku.
SZEMROWICE, KAPLICA CMENTARNA ŚW. SEBASTIANA
Zabytkową, drewnianą kaplicę cmentarną w Szemrowicach wzniesiono w XVIII wieku. Jest ona jedyną ocalałą pozostałością po drewnianym kościele Świętej Trójcy, który spłonął w 1965 roku. Kaplica to typowa budowla o konstrukcji zrębowej, wykonana z drewna modrzewiowego, z dachem pokrytym gontem.
WARŁÓW
Na terenie Warłowa, podczas prac archeologicznych, znaleziono ślady osadnictwa z czasów kultury łużyckiej (VII-X wiek). Wykopano wówczas pozostałości 18 domostw. Osada prawdopodobnie została opuszczona przez mieszkańców, którzy przenieśli się nieco dalej, tworząc zalążek przyszłego Dobrodzienia. Pierwszy raz na kartach historii nazwa wioski pojawia się dopiero w 1491 roku. Z Warłowa pochodził znany śląski ród Warlowskich. W centrum miejscowości zachowała się stara, drewniana stodoła, budowana prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX wieku. Na południowy zachód od wioski, nad rzeką Myśliną, znajduje się niewielkie wzniesienie - Królowa Góra, na której niegdyś znajdowała się wczesnośredniowieczna osada.
BZIONKÓW, DAWNY FOLWARK JOHANNAHOFF
Pomiędzy Warłowem a Rzędowicami, w przysiółku Bzionków, znajdują się dobrze zachowane ruiny dawnego folwarku z pierwszej połowy XIX wieku. Imponująca architektura budowli przypomina o dawnej świetności tutejszego majątku. Niegdyś obok stał imponujący pałac, który nie przetrwał do dziś. Pierwszym właścicielem bzionkowskiego majątku był Salo Hepner. Później został on przejęty przez państwo niemieckie, a po II wojnie światowej przeszedł w polskie ręce i stał się własnością Skarbu Państwa. Początkowo funkcjonowało tu Państwowe Gospodarstwo Rolne. Później opuszczona budowla zaczęła popadać w ruinę. Obecnie folwark jest w rękach prywatnego właściciela, przygotowywany do rewitalizacji.
RZĘDOWICE
Jedna z najstarszych miejscowości na ziemi dobrodzieńskiej, istniejąca już w 1295 roku pod nazwą Sandowitz. W XVI wieku należała do rodu Rzendowskich. Od 1748 roku była własnością pruskich i saksońskich rodów szlacheckich, książęcych i królewskich. Przed 1945 rokiem była samodzielną gminą, a jej wójt posiadał pieczęć z godłem. W 1990 roku utworzono sołectwo Rzędowice. Od 2014 roku jako jedyne sołectwo w gminie, posiada swoje symbole: herb, flagę, banner i pieczęć z wizerunkami herbu. Wieś leży na obszarze o najwyższych wysokościach względnych w gminie. Nurty rzeczki Myśliny i Potoku Bzionkowskiego, meandrujące nieopodal Rzędowic, pośród łąk, pastwisk i starodrzewia, wyrzeźbiły malownicze, głębokie jary i wąwozy w morenowych zwałach piasku. To urokliwe miejsce zwane jest „Szwajcarią Rzędowicką”. Szczególnie malowniczo prezentuje się wąwóz w części wsi zwanej Kwierucie. Dziś w Rzędowicach warto zobaczyć: kaplicę Matki Boskiej Różańcowej z 1913 roku, budynek szkoły z zabudowaniami gospodarczymi z 1908 roku, budynek dawnej karczmy z 1827 roku, stodołę drewnianą z początku XX wieku, przydrożną kapliczkę świętego Jana, budynek straży z 1930 roku, krzyż przy straży, według legendy z czasów najazdu szwedzkiego oraz kamień upamiętniający pobyt króla saksońskiego Fryderyka Augusta III.
KLEKOTNA
Klekotna została założona w 1755 roku w ramach kolonizacji fryderycjańskiej. Choć osada powstała na gruntach należących do szlacheckiego rodu Rouzitz de Helm, koloniści nie byli poddanymi właściciela majątku, lecz wolnymi ludźmi. Pierwotnie osada liczyła 11 domostw. Obecnie mieszka tu około 200 mieszkańców. W Klekotnej warto zwrócić uwagę na budynek dawnej szkoły z 1906 roku oraz na kapliczkę nadrzewną w przysiółku Kątne (przy drodze z Rzędowic), która, według legendy, upamiętnia żołnierzy napoleońskich, którzy w czasie odwrotu spod Moskwy w latach 1812-1813 zmarli tu z wycieńczenia albo polegli w potyczkach z oddziałami pruskimi.
GOSŁAWICE
Pierwszy raz nazwa wioski (wówczas Goslawicz) pojawia się w 1404 roku. Według legendy założył ją rycerz Gosław. Do II wojny światowej była to prężnie rozwijająca się miejscowość z własnym majątkiem dworskim. Niestety, do dziś nie zachowało się prawie nic z dawnej świetności wioski. W dzisiejszych Gosławicach warto zwrócić uwagę na kilka zabytkowych, przydrożnych kapliczek. We wschodniej części wsi położona jest rozległa, polodowcowa dolina rzeki Myślinki.
SKRÓCONY PRZEBIEG TRASY:
Dobrodzień (Plac Wolności – ul. Piastowska – ul. Leśna – ul. Na Bąki) • czerwony szlak rowerowy • Bąki • żółty szlak rowerowy • Bzinica Nowa (ul. Cmentarna – ul. Polna – ul. Spółdzielcza – ul. Polna) • Pludry (ul. Wiejska – ul. Lubliniecka – ul. Małorolna) • Pietraszów-Piła • zielony szlak rowerowy (dojazd pożarowy 53) • Stawy Pluderskie • czarny szlak rowerowy • zbiornik wodny Regolowiec • Myślina (ul. Nowa Kolonia – ul. Przejazdowa – ul. Opolska – ul. Kościelna) • Turza • Makowczyce (ul. Dobrodzieńska – ul. Główna) • Szemrowice (ul. Na Makowczyce – ul. Wiejska – ul. Wąska – ul. Szkolna) • Warłów (ul. Dobrodzieńska – ul. Lipowa) • Rzędowice (ul. Bzionkowska – ul. Dobrodzieńska) • czarny szlak rowerowy • Klekotna • dojazd pożarowy 41 • Rędzina • Gosławice (ul. Sierakowska – ul. Lubliniecka) • Dobrodzień (ul. Lubliniecka – Plac Wolności)
SZCZEGÓŁOWY PRZEBIEG TRASY:
0,0 km
Dobrodzień – zbiornik wodny Regolowiec (długość odcinka – 17,3 km)
Wycieczkę rozpoczynamy w centrum Dobrodzienia, na Placu Wolności. Kierujemy się na południe ulicą Piastowską i po chwili mijamy położony po lewej stronie drogi Zabytkowy Park Miejski. Gdy po prawej stronie drogi skończą się zabudowania mieszkalne i zobaczymy fabrykę mebli Kler S.A., tuż za fabryką skręcamy w lewo, w ulicę Leśną. Biegnie nią czerwony szlak rowerowy, który tuż za miastem zakręca w prawo i wjeżdża w głąb lasu (ulica Na Bąki). Zaraz za lasem wjeżdżamy do Bąków i na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w prawo zgodnie z czerwonym szlakiem, który kończy się na następnym skrzyżowaniu przy przydrożnym krzyżu. Tu jedziemy dalej prosto, poruszając się teraz żółtym szlakiem rowerowym. Rzadko uczęszczaną asfaltową szosą jedziemy do skrzyżowania z ulicą Cmentarną i skręcamy w lewo. Możemy też, jadąc prosto, skorzystać ze skrótu przez miejscowość Kolejka, dzięki czemu skrócimy wycieczkę o 12 km (opis poniżej).
Jadąc trasą główną, poruszamy się ulicą Cmentarną w kierunku wschodnim. Po chwili docieramy do dawnego cmentarza ewangelickiego ze słynnym Grobem Karolinki. Przy cmentarzu skręcamy w prawo i jedziemy do końca ulicy Polnej. Następnie skręcamy w lewo i dojeżdżamy do stawu po lewej stronie drogi, przy którym skręcamy w prawo, w ulicę Polną. Ulica po chwili zakręca w prawo, potem w lewo, w prawo i znów w lewo. Dojeżdżamy do skrzyżowania z ulicą Wiejską i jedziemy dalej prosto. Sto pięćdziesiąt metrów dalej droga zakręca w prawo. Na następnym skrzyżowaniu skręcamy w lewo i dojeżdżamy do kościoła pw. św. Antoniego. Przy kościele skręcamy ostro w lewo, w ulicę Lubliniecką, by za chwilę skręcić w prawo, w ulicę Małorolną. Na następnym skrzyżowaniu przecinamy ulicę Szkolną, skręcając łagodnie w prawo i wjeżdżając na leśną drogę gruntową. Czeka nas teraz prawie dwukilometrowa prosta przez las. Krótko po wjechaniu do niego przecinamy tory kolejowe. Na końcu prostej docieramy na skraj miejscowości Pietraszów i skręcamy w prawo, na zielony szlak rowerowy (dojazd pożarowy 53). Kilometr dalej przejeżdżamy prosto przez ruchliwą drogę wojewódzką 901. Czterysta metrów dalej, na rozwidleniu dróg leśnych, skręcamy w prawo i docieramy do Stawów Pluderskich. Tu wjeżdżamy na krótki czarny szlak rowerowy do zbiornika wodnego Regolowiec. Na jego końcu docieramy do skrzyżowania z niebieskim szlakiem rowerowym, skręcamy w prawo i znajdujemy się nad malowniczym rozlewiskiem z dużą polaną, na której, poniżej wału, znajduje się pole biwakowe z wiatą turystyczną. To doskonałe miejsce na krótki odpoczynek przed dalszą drogą.
17,3 km
Zbiornik wodny Regolowiec - Szemrowice (długość odcinka – 16,6 km)
Spod wiaty turystycznej przy zbiorniku Regolowiec jedziemy około 100 metrów w kierunku północnym i zgodnie z niebieskim szlakiem rowerowym skręcamy w lewo. Za około 1 kilometr, przed charakterystyczną sylwetką dostrzegalni pożarowej, skręcamy w prawo. Jedziemy teraz szeroką i dobrze utwardzoną drogą leśną około 1,8 km, by na drugim leśnym skrzyżowaniu za torami skręcić w lewo. Czterysta metrów dalej przecinamy skrzyżowanie z biegnącym ukośnie żółtym szlakiem rowerowym i zaraz za nim skręcamy w prawo. Na następnym leśnym skrzyżowaniu skręcamy w lewo i jedziemy 4-kilometrową prostą aż dotrzemy do linii energetycznej. Tu skręcamy w prawo, przejeżdżamy pod słupami wysokiego napięcia i zmierzamy na skraj lasu. Dalej najpierw skręcamy w lewo, a zaraz potem w prawo, na asfaltową ulicę Nowa Kolonia w Myślinie.
Jeśli, zamiast skręcić w prawo, pojedziemy prosto (ulica Sosnowa), a na następnym skrzyżowaniu skręcimy w lewo, dotrzemy do kąpieliska Myślina malowniczo otoczonego lasem (około 2,3 km od zjechania z trasy głównej i ulicy Nowa Kolonia). Z kąpieliska na trasę główną wracamy w kierunku północnym, przecinając po drodze skrzyżowanie z drogą krajową 46 i wjeżdżając na ulicę Opolską, którą biegnie trasa główna wycieczki.
Zgodnie z trasą główną wycieczki, zaraz po wjeździe do Myśliny jedziemy początkowo ulicą Nowa Kolonia, która przejeżdża pod wiaduktem drogi krajowej 46. Na następnym skrzyżowaniu skręcamy w lewo, w ulicę Przejazdową, przecinamy nieczynną linię kolejową, a następnie skręcamy w prawo, w ulicę Opolską. Tuż przed kolejnym przejazdem przez tory skręcamy w lewo, w ulicę Kościelną. Gdy ulica ta zakręci w prawo i dotrze do skrzyżowania z ulicą Kolejową, skręcamy w lewo i jedziemy dalej czarnym szlakiem rowerowym przez miejscowość Turza do Makowczyc.
Gdy w Makowczycach dotrzemy do skrzyżowania z ulicą Główną (przy krzyżu po prawej stronie drogi), skręcamy w lewo, opuszczając czarny szlak. Tu możemy też skorzystać ze skrótu trasy, oszczędzając 1,8 km. W tym celu jedziemy jeszcze około 70 metrów prosto i skręcamy w następną w prawo ulicę Warłowską, która doprowadzi nas do Warłowa, gdzie wrócimy na trasę główną wycieczki.
Po tym jak w Makowczycach opuścimy czarny szlak rowerowy, skręcając w lewo, w ulicę Główną, jedziemy prosto około 400 metrów. Na rozwidleniu dróg przy kapliczce skręcamy łagodnie w prawo, jadąc dalej ulicą Główną. Po dwóch kilometrach docieramy do centrum miejscowości Szemrowice. Na skrzyżowaniu z ulicą Wiejską skręcamy w lewo. Następnie skręcamy w drugą w prawo ulicę Wąską. Docieramy do kościoła pw. Trójcy Świętej i skręcamy w prawo, w ulicę Szkolną.
33,9 km
Szemrowice - Dobrodzień (długość odcinka – 21,2 km)
Z Makowczyc wyjeżdżamy ulicą Szkolną i po chwili docieramy do Warłowa. Na głównym skrzyżowaniu w centrum wsi skręcamy w lewo (ulica Lipowa). W prawo (ulica Dobrodzieńska) prowadzi skrót trasy prosto do Dobrodzienia (opis poniżej). Ulicą Lipową przejeżdżamy przez cały Warłów. Dalej docieramy do skrzyżowania w przysiółku Bzionków, przy którym znajdują się ciekawe ruiny dawnego folwarku. Na skrzyżowaniu jedziemy prosto i po chwili docieramy do Rzędowic. Na samym początku wioski skręcamy w lewo. Możemy też pojechać prosto, skracając trasę o 9,6 km i dojeżdżając do Gosławic (za lasem skręcamy w prawo na drogę asfaltową, którą biegnie trasa główna wycieczki). Zgodnie z trasą główną mijamy całe Rzędowice główną ulicą Dobrodzieńską i dalej jedziemy szosą, która opuszcza wioskę i za lasem dociera do miejscowości Klekotna i jej przysiółka Wiesiądry. Na pierwszym rozwidleniu dróg skręcamy łagodnie w prawo. Niecały kilometr dalej skręcamy znów w prawo, wjeżdżając na drogę gruntową (dojazd pożarowy 41), która opuszcza wioskę i wjeżdża w głąb lasu. Nieco ponad 3 km dalej docieramy do przysiółka Rędzina i skręcamy w prawo, na asfaltową szosę, która doprowadzi nas do Gosławic. Tu dojeżdżamy do skrzyżowania z drogą krajową 46 i skręcamy w prawo, jadąc ciągiem pieszo-rowerowym wzdłuż trasy. Pięćset metrów dalej zjeżdżamy łagodnie w lewo, na ulicę Lubliniecką, która prowadzi nas prosto do centrum miasta i Placu Wolności, gdzie kończymy wycieczkę.
SKRÓT BZINICA NOWA - KOLEJKA
Trasa krótsza o 12,0 km; całkowita długość trasy 43,4 km.
Gdy z Dobrodzienia dojedziemy przez Bąki do Bzinicy Starej zmierzamy do skrzyżowania ulicy Klonowej, którą jedziemy, z ulicą Karola Miarki i skręcamy w prawo. Następnie przecinamy prosto skrzyżowanie z drogą wojewódzką 901 i jedziemy ulicą Polną prowadzącą nas do miejscowości Kolejka. Na pierwszym skrzyżowaniu w Kolejce jedziemy prosto, aż na skraj lasu, gdzie skręcamy w prawo. Osiemset metrów dalej dojeżdżamy do skrzyżowania dróg gruntowych, na którym jedziemy prosto, wjeżdżając w głąb lasu i wracając na trasę główną wycieczki.
SKRÓT WARŁÓW - DOBRODZIEŃ
Trasa krótsza o 15,9 km, całkowita długość trasy – 39,5 km.
W Warłowie poruszamy się cały czas ulicą Dobrodzieńską. Półtora kilometra za wioską przejeżdżamy przez skrzyżowanie z drogą krajową 46 i wjeżdżamy do Dobrodzienia, jadąc dalej ulicą Szemrowicką do jej końca. Przy niewielkim cmentarzu ewangelickim skręcamy łagodnie w lewo, w ulicę Wojska Polskiego. Na pobliskim rondzie przy cmentarzu katolickim znów skręcamy łagodnie w lewo, w ulicę Edyty Stein. Jedziemy nią do skrzyżowania przy remizie strażackiej, gdzie skręcamy w prawo i po chwili docieramy na metę wycieczki na Placu Wolności.
Przebieg trasy, opisy, zdjęcia i mapa:
Przemysław Supernak, SuperGlob
